Рисолаи Инҷил ва Ҷомеаи Китоби Муқаддас

Хуш омадед ба Рисолаи Инҷил ва Ҷомеаи Китоби Муқаддас. Мақсадамон дар он аст, ки Хушхабарро ба ин ҷаҳон расонем, ки одам фақат аз рӯи файз ба воситаи имон ба Исои Масеҳ наҷот ёфта метавонад, ва бо ин роҳ супориши Исоро иҷро кунем.

Муҳаббат Мӯҳтоҷии асосӣ дар олами имрӯза

Муҳаббат… ин калимаи зебо дар ҳар забон аст. Муҳаббат ба ёди мо чӣ мебиёрад: дилбастагӣ, ғамхорӣ, гармӣ, некдилӣ, якдигарфаҳмӣ, бехатарӣ ё модар? Лекин худат фикр кун, ки ин калимаи зебо дар ҳақиқат чӣ маъно дорад? Ту мехоҳӣ, ки туро дӯст доранд? Ту дӯст медорӣ?

Худо муҳаббат аст ва агар муҳаббаташ дар дили ту монад, ин ба ту ёрдам мекунад, ки ту дӯст дорӣ ва дӯстдошта бошӣ. Худо сарчашмаи тамоми муҳаббат аст. Дар 1-ум Юҳанно 4:16 навишта шудааст: “Ва мо муҳаббатеро, ки Худо ба мо дорад, медонем ва ба он эътимод дорем. Худо муҳаббат аст, ва ҳар кӣ дар муҳаббат сокин аст, вай дар Худо сокин аст, ва Худо дар вай”. Ҳеҷ кас наметавонад муҳаббати ҳақиқиро ёбад ва ҳис кунад, агар муҳаббатро дар Худо ва ба воситаи Ӯ наҷӯяд.

→

Озодӣ аз тарс

Тарс чӣ аст? 

Тарс аз Худо 

Тарс аз оянда

Тарс аз нокомшавӣ 

Тарс аз азобкашӣ

Тарс аз марг

→

Чилу чор соат дар дӯзах

Ҷон Рэйнолдс

Яке аз ҳодисаҳои шавқовартарин дар бораи эҳё шудани одам, ки ман шунида будам, ин саргузашти аспдузди маъруф дар ноҳияи Ҷефферсон бо номи Ҷорҷ Леннокс аст. Ӯро дуюм маротиба ба ҳабсхона маҳкум карда буданд. Якум маротиба ӯро дар ноҳияи Седҷвик барои айни ҳамон ҷиноят – аспдӯздӣ – ба зиндон маҳкум карда буданд.

Зимистони соли 1887-1888 ӯ дар кони ангишт кор мекард. Ҳамон ҷое, ки ӯ кор мекард, ба назараш хатарнок намуд. Вай дар бораи ин ба афсари мутасаддӣ гуфт ва ӯ ҳамаашро тафтиш карду қарор карду дид, ки утоқаш бехатар аст, ва ба Леннокс фармуд то ба кораш баргардад. Зиндонӣ итоат карду корашро давом дод, лекин як соат нагузашта, бом афтид ва пурра ӯро зери шикастапораҳо монд. Ӯ ду соат дар ин ҳолат монд.

→

Хонадони хушбахт - Хонаи азиз

Хонаводаи хушбахт

Дар Китоби Муқаддас барои мо нақшаи хонадон дода шудааст, ки зебо ва мустаҳкам сохта шудааст ва муҳити форам дорад. Хона метавонад ҷои хушоҳангию хушнудӣ бошад ё ҷои фишору ҷанҷол бошад. Оё хонаи ту хушбахту мустаҳкам аст ва аз тӯфонҳои зиндагӣ гузашта метавонад?

Хона қисми муҳими ҷомеа аст. Худо онро барои рушди рӯҳонӣ, хушбахтии эҳсосӣ ва қаноатмандии ҷисмониамон таъин кардааст. Нақшаи Худо ҳама вақт он буд, ки аъзоёни хонавода ба якдигариашон хурсандӣ биёранд ва оила бояд дар ҳамоҳангӣ зиндагӣ кунад.

→